Abarrai cun Deus e cun sa Mama
In catòdix’annus de unidadi coronàrica nd’apu biu meda de genti morendi-sì. Su chi m’at fatu sèmpiri intristai fut a biri òminis e fèminas lassendi custu mundu, solus, prenus de filus e flebus e catèterus, chena su cunfortu de is carìnnius de is de domu. E medas bortas fiant stètius is de domu insoru etotu chi no iant bòfiu arriciri su chi nosu dotoris ddi naramus, ca no nci fut prus nudda de fai, ca si-ddus podiant portai a domu a si morri in paxi…
Unas cantu cidas a oi apu intèndiu a Pupi Avati chi, in sa trasmitidura de Fabio Fazio, fut chistionendi de is arregordus suus de piciocheddu, de su sentidu de sa morti in sa cultura de is massajus de is logus suus, e contàt comenti sa morti fut bìvia che a unu momentu naturali de sa famìllia e de sa comunidadi, cun dinnidadi e arricimentu, chena is isterismus e is tabuus chi bieus in sa sotziedadi de oindii, malàdia de dillìriu de bellesa, de poderi e de dinai e de arreusa de sa morti.
E mi pariat de torrai deu puru a piciocheddu, candu fiant mortus ajajus mius e àterus parentis bècius, e intendendi a Pupi Avati contendi, fut comenti e chi mi biessi sa comunidadi mia cun is pròpius sentidus, su dolori amesturau cun sa naturalesa de s’àndala de sa vida nosta chi amarolla depit acabai.
Custus arregordus mi funt bènnius a conca po mori de una poesia chi un’amiga mia infermera, Anna Arrita Tolu de Brucei, m’at donau s’àtera dii. Apu detzìdiu de nci-dda ponni in custu diònicu (permitendi-mì de fai una pariga de curregiduras de grafia, Anna gei m’at a perdonai!) poita ca arrapresentat cuddu mundu chi oi incapat aditzu aditzu arrennesceus tambeni a connosci.
Abarrai cun Deus e cun Sa Mama
Filla mia stimada, fai su praxeri,
lassa stai su dotori,
tzèrria su predi e in bixinau
ca s’ora mia est lòmpia.
No ti pighis dispraxeri po mei
ca candu unu at traballau,
sunfriu e gherrau totu sa vida
est giustu chi lompat s’ora de si pasiai
e custa imoi est s’ora mia.
Fillu miu stimau, no siast tristu po mori mia,
ddu biis ca seu cuntenta de andai
ca innoi no nci fatzu prus nudda,
impitzus intamis ddoi tengu genti meda
de torrai a imprassai
e chi Deus bolit cun issus apu a gosai
ca no seu stètia fèmina mala.
E bollu chi osàterus puru circheis
de si gudiri sa vida comenti mellus podeis,
cun onestadi e in paxi cun totus.
No nci fulieis su dinai po s’interru, no serbit a nudda,
ma a sa furriada aberei is gennas a totus
e faei festa manna
cun cantus e ballus e cosa de bonu po totus
aici ndi lompit a nosu puru in sa mesa de su paradisu
e podeus afestai totus impari.
M’arrecumandu de fai sèmpiri a bonus
ca candu Deus bolit gei si torraus a biri
e imoi benei totus a pregai cun mei:
“Deu mi corcu in su miu letu
cun cuàturu àngiulus a deretu
duus a peis e duus a conca
e Nostra Senniora innoi pronta
chi narat: dormi, arreposa
e no timas peruna cosa”.
Stèvini ...su chercu 