Po una lìngua normali

Un’àtera faina de su comunu de Sàrdara chi, gràtzias a su traballu de su consilleri delegau po sa lìngua sarda Giampàulu Pisu (chi mi-dd’at mandada), at tradùsiu in sardu sa delìbera chi is consilleris ant aprovau a totòmini asuba de sa chistioni de sa zona franca.

Mancai segundu mei nc’iat a bolli una circa lessicali prus funduda dependi intrai in d-unu linguatzu tènnicu (siat in su campu giurìdicu siat in su campu spetzìficu de sa matèria de deliberai), custu est un’esempru chi podit andai beni po inghitzai, de comenti sa lìngua nosta iat a podi essi imperada po dònnia faina de sa vida, finsas in su sètiu de s’ofitzialidadi.

Speru chi àterus entis de logu puru bollant sighiri sa bia chi s’amostat su comunu de Sàrdara.

Presentada lìburu “In Mòguru, a is tempus nostus…”

Domìnigu chi benit, in Mòguru, presentaus unu bellu traballu chi apu cordinau deu po contu de s’Acadèmia de su Sardu onlus. Una truma de giòvunus circadoris ant arregistrau is arregordus de una cincuantena de bècius mogoresus (sa majoria fiant pruscheotantàrgius e ddoi fut finsas unus cantu pruschenorantàrgius). De cussas interbistas nd’est bessiu unu lìburu de grandu interessu, totu in sardu.

Seis totus cumbidaus a benni. Custu est su manifestu.

In Mòguru, a is tempus nostus…